In de zaak rondom Marco Borsato zijn vlak voor de behandeling van de rechtszitting vijfhonderd uur aan afgeluisterde gesprekken tussen de aangeefster en haar moeder naar voren gekomen. De geselecteerde transcriptie van anderhalf uur laat de moeder direct zeggen: “Ik wilde Marco ook niet verder naaien dan al gedaan is.” De verdediging stelt dat dit materiaal cruciaal is voor de zaak en het vermoeden voedt dat het complete dossier niet adequaat is doorlopen. Het Openbaar Ministerie daarentegen beschouwt de fragmenten als niet relevant en heeft ze niet schriftelijk laten uitwerken.
Het OM erkent intussen dat het toevoegen van deze gesprekken aan het dossier een fout was. De hoofdofficier van justitie geeft aan dat het primaat van dergelijke bewijslast onderschat is, maar houdt vast aan de conclusie dat de fragmenten geen invloed hebben op de hoofdzaak. De verdediging verlangt alsnog uitstel van de behandeling om de volledige geluidsopnames te kunnen bestuderen. Volgens hen zou de afwezigheid van toegang tot honderden uren bewijsmateriaal de eerlijkheid van het proces in gevaar brengen.
Gelekte tape in Marco Borsato-zaak
Uiteindelijk komt daarmee opnieuw ter sprake of Borsato wel toegang heeft tot alle relevante informatie voor zijn verdediging. De kwestie van het toevallig ontdekken van de geluidsopnamen door de verdediging en de late presentatie ervan roept grote vragen op over de procedurele gang van zaken. De verdediging waarschuwt dat als de uitspraak eraan komt zonder volledige inzage, er sprake kan zijn van een fundamentele onrechtvaardigheid richting Borsato. De kwestie is daarmee niet alleen inhoudelijk, maar ook procedureel geladen.