Wanneer het weer zomer is en de zon weer schijnt dan komen ook de wielrenners weer tevoorschijn. Echter, niet iedere wielrenner is natuurlijk hetzelfde. We moeten even onderscheid maken tussen twee soorten wielrenners. Je hebt er namelijk wielrenners tussen zitten die zich gewoon netjes aan de regels houden, vaak in hun eentje fietsen en niemand dwars zitten. Deze wielrenners houden rechts aan, fietsen op het fietspad, verlenen voorrang en stoppen bij het stoplicht en spoorwegovergangen. Niet alleen voor hun eigen veiligheid, maar ook die van anderen.
Maar je hebt ook een ander slag. Dit zijn vaak de wielrenners van middelbare leeftijd die een beetje in hun midlifecrisis zitten. Zelf iedere avond 10 biertjes drinken maar wel een peperdure fiets van carbon kopen omdat die 100 gram lichter is. Geen fietsbel omdat dat ‘onnodig gewicht’ is. Wel bitterballen eten bij de tussenstop. En natuurlijk geen voorrang verlenen wanneer ze denken er nog nét tussendoor te kunnen piepelen, een rood stoplicht wordt gezien als suggestie en slagbomen van spoorwegovergangen zijn voor watjes.
Wielrenners eisen voorrang
Deze behoorlijke groep wielrenners denken dat ze de koningin van de weg zijn. De voorste gaat zelfs stilstaan bij een kruispunt op het verkeer tegen te houden dat eigenlijk voorrang heeft. Hij is in de veronderstelling dat het overige verkeer wel even kan wachten zodat zijn groepje kan passeren. De automobilist in deze auto had daar echter toch even wat minder zin in dan hij dacht: